Patron

Zuzanna Morawska urodziła się 11 sierpnia 1840 roku w Sokołówku pod Ciechanowem. Dzieciństwo spędziła w Mławie i tutaj ukończyła prywatną pensję. W wieku 16 lat podjęła pracę nauczycielki. Skromną edukację uzupełniała drogą samokształcenia. Od 1867 roku zamieszkała w Warszawie, pogłębiając wiedzę w naukach humanistycznych i przyrodniczych.

W latach 1886-1899 prowadziła wspólnie z Wandą Rafalską wyższą tajną pensję żeńską w Warszawie. Istniała ona pod oficjalną nazwą Szkoły Rzemiosł. Dziewczęta uczyły się kroju, szycia, haftu a przede wszystkim były słuchaczkami wykładów wybitnych uczonych.

W latach dziewięćdziesiątych działała także w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności. Po wykryciu i zamknięciu przez władze carskie pensji został pozbawiona praw do nauczania i zmuszona do opuszczenia Warszawy. Zakupiła pod Mławą niewielką posiadłość, którą od swojego imienia nazwała „Zulinkiem”. Kontynuowała tam tajne nauczanie, za co w roku 1905 dostała się do więzienia w Płocku. Po kilku miesiącach na skutek amnestii została zwolniona i zamieszkała w Mławie, nadal trudniąc się nauczaniem. W latach 1905-1907  pracowała jako nauczycielka języka polskiego i historii w Macierzy Szkolnej przy ulicy Długiej, a później na pensji Antoniny Mrozowskiej. Aktywnie uczestniczyła w działalności Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”. Wygłaszała tam prelekcje i odczyty na tematy dotyczące historii i literatury polskiej. Działała w Mławskim Towarzystwie Dobroczynności, troszcząc się o byt i edukację dzieci. Wojna 1914 roku wypędziła ją z domu. W 1918 roku powróciła do Mławy. Pod koniec życia utrzymywała się z zapomóg Ministerstwa Oświaty oraz z dochodów ze skromniutkiej stancji i korepetycji. Zmarła 6 stycznia 1922 roku.